wynaturzenie — n I 1. rzecz. od wynaturzyć. 2. lm D. wynaturzenieeń «rzecz, fakt, zjawisko dziwaczne, nienormalne, niezgodne z naturą; zwyrodnienie» Wynaturzenie fizyczne, psychiczne. wynaturzenie się rzecz. od wynaturzyć się … Słownik języka polskiego
degeneracja — ż I, DCMs. degeneracjacji, blm 1. «odchylenie od przeciętnego, normalnego typu pod względem cielesnym lub umysłowym; wyradzanie się, zwyrodnienie, wynaturzenie» Degeneracja psychiczna, umysłowa. Degeneracja rasy hodowlanej. Ulec degeneracji. 2.… … Słownik języka polskiego
perwersja — ż I, DCMs. perwersjasji; lm D. perwersjasji (perwersjasyj) «zboczenie płciowe, także inne odchylenia reakcji psychicznych w zakresie popędów, w sferze myślowej i uczuciowej; przewrotność, wynaturzenie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
degeneracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół niekorzystnych zmian stanowiących odstępstwo od stanu normalnego; wyradzanie się, zwyrodnienie, wynaturzenie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
perwersja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. sji {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj zboczenia, odchylenia od normy, skłonność do zaspokajania instynktów w sposób nienormalny, zwykle w sferze seksualnej, a także w sferze psychicznej, myślowej, uczuciowej;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
